De storm die donderdag over Nederland raasde is gelukkig wat afgenomen. Al hoewel als ik nu naar buiten kijk het nog aardig hard waait (ook zo te horen). Door de storm konden veel mensen niet meer naar huis. Zo ik, ook niet meer. Ik was de hele dag op mijn stage en laat donderdag nu net mijn langste dag zijn. Vol goede moed ging ik toch maar richting trein, samen met mijn collega. Maar nee hoor er werd al omgeroepen dat er nog maar een enkele stop trein naar schiphol ging. Ik ben toen met mijn collega mee naar huis gegaan, in de hoop later misschien nog naar huis te kunnen.
Best spannend om niet te weten of je nog naar huis kan of niet? Uiteindelijk kon ik toch niet naar huis. Ook al waren er wel lieve mensen die aanboden om mij op te halen maar dit was niet echt verantwoord. Bij mijn collega waren nog twee gestrande reizigers, haar dochter en een collega van haar dochter. Het was dus ondanks de omstandigheden ook nog wel gezellig!
De dag erna ben ik eerst naar mijn stage gegaan en daarna naar huis. Gelukkig verliep die reis zonder problemen. Toen ik thuis was, was ik zo blij! Ik vond het niet erg om een nachtje niet thuis te zijn maar het was fijn om toch weer thuis te zijn. Thuis waar het veilig is!
Nu ik hier over nadenk denk ik "zou dit later in de Hemel ook zo zijn?" Zou ik daar dat zelfde gevoel hebben alleen nog sterker?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten