Voor mij maar een stuiver voor haar was het zoveel meer waard... de laatste tijd moet ik veel aan haar denken. Dit is het verhaal
Vroeger liep ik zending, elke maandagmiddag uit school ging ik met mn busje langs de deuren... dingdong, tringgggg, klepperdeklep... met een zwaai gaan die duren open, ik kijk lach en zeg: "zending". Ook bij haar een lief oud (toen vond ik dat oud) dametje. Elke week gooide ze een stuiver in mij busje. Een stuiver?? zul je denken wat is dat nu dat is net 3x niks. Toch denk ik dat die stuiver voor haar veel meer waarde had dan alleen maar een stuiver. Ze was alleen, ze had niet veel, toch gaf ze van het kleine beetje wat ze had nog een deel in mijn zendingbusje.
Hoe jong ik toen nog was ik besefte heel goed dat ze niet meer kon geven. En dat heeft indruk op mij gemaakt zoveel dat ik ruim 12 jaar later nog steeds aan haar stuiver denk...
Laatst kregen wij van de kerk de vraag of je, V.V.B. (vaste vrijwillige bijdrage) wilde verhogen. Toen moest ik dus weer aan haar denken. Zij gaf misschien niet veel in onze ogen maar voor haar was het wel veel, toch gaf ze wat... daarom vind ik de betekenis die de dominee in het boekje: "vol goede moed" aan de letters VVB gaf veel mooier namelijk: "Vol Vreugde Betaald"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten