Opgesloten in Hilvertshof

Wat een leuk avondje uit moest worden, begon met een uur opgesloten zitten in Hilvertshof. Riëtte en ik zouden vrijdagavond gaan poolen en dan nog even wat drinken in Hilversum. We gingen met de auto en parkeerde in Hilvertshof. Gingen het winkelcentrum binnen (wat achteraf helemaal niet had moeten kunnen) en liepen langst de winkels naar buiten althans dat wilden we? Ergens op de borden hadden we gelezen, dat je via de trap naar buiten moest?!? maar welke trap? We dachten dat het misschien via de nooduitgang moest, en liepen daarheen. Dit lukte niet en ondertussen ging er ook ergens een alarm af wat wij waarschijnlijk veroorzaakt hadden :s maar goed. We besloten om maar weer terug te gaan.

Toen we weer bij de roltrap waren aangekomen stond die stil (even daarvoor draaide die nog)en toen we boven waren waren de schuifdeuren waar we even daarvoor nog door naar binnen waren gegaan dicht... Wij nog een verdieping naar boven gelopen, maar die deuren waren ook dicht... en we kregen ze met geen mogelijkheid open. Wat moeten we nu doen? Ik zei zullen we maar op de informatie knop drukken van het betaal automaat? Dat hebben we toen maar gedaan. Een vriendelijke mevr. nam op en wij vertelde wat er aan de hand was. Alleen snapte ze niet dat we in het winkelcentrum zelf waren opgesloten en dacht ze dat we voor een slagboom stonden die niet openging?? Nou na wat heen en weer gepraat gaf ze het advies om maar weer naar benden te lopen om te kijken we daar nu uit konden... wij met goede hoop naar beneden, maar helaas geen deur die open ging...

He wacht daar komen mensen aan!! Hallo wij zitten hier opgesloten, deze mensen probeerde nog of ze misscien de deur open kregen maar het lukte niet en gingen toen weer verder. Toen hebben we beneden waar we toen waren weer op de informatie knop van het betaalautomaat gedrukt... weer een vriendelijke mevr die probeerde ons te helpen met hulp van andere collega's uit eindelijk lukte dat niet echt en nam een mannelijke collega het van hun over, hij probeerde verschillende dingen, maar niets hielp tot hij begreep dat het de deuren van het winkelcentrum waren en zei dat hij die niet kon bedienen.
Hmm en nu dachten we en de hoop zonk een beetje in onze schoenen. Deze man had nog wel voor ons naar iemand gebeld en vertelde toen dat we naar het nummer moesten bellen dat op de schuifdeur zou staan. Het nummer stond alleen aan de buiten kant maar gelukkig konden we het wel lezen. Er was weer hoop!

Ik belde naar het service nummer en na weer wat heen en weer gepraat kan deze man nog steeds niets voor ons doen. Hij hangt op gaat mensen bellen en belt mij later weer terug wat natuurlijk veeste lang duurt voor ons gevoel. De eerste tonen van Believer (mijn beltoon) klinken en ik neem meteen op. dezelfde man verteld me, dat er een Surveillant langs moest komen en dat we waarschijnlijk de kosten op ons verhaald werd... toen ik dat tegen mijn vriendin vertelde werd ze dat gaan we niet doen hoor moeten ze de deuren maar niet open laten. De meneer van het betaalautomaat (zal ik maar even zeggen) had tegen ons gezegd dat die deuren eigenlijk niet open hadden moeten staan, omdat die automaten 's avonds niet gebruikt (mogen) worden. De man aan mijn telefoon zou later weer terug bellen voor meer informatie... dat duurde weer een tijd en ondertussen had mijn vriendin haar ouders gebeld voor raad.

Haar vader was aan het sporten en in de sportschool was ook een politieagent die zei dat we anders maar naar 112 moesten bellen. Dat hebben we niet gedaan, we zouden naar het de politie bellen alleen werd ik opdat moment weer gebeld door de alarmcentrale met de mededeling dat de surveillant kwam dat dat nog wel even kon duren omdat er andere prioriteiten waren, opgesloten mensen zijn geen prioriteit. Maar dat de kosten niet voor ons zouden zijn. En toen zei hij o wacht even ik heb hier komt een vaste post binnen heb je even geduld? (ik begreep niet precies wat die bedoelde maar ik dacht dat komt zo dan weer wel) en zei dus ja hoor! (we konden immers toch nergens heen :D ) Toen ik hem weer aan de telefoon kreeg zei hij er is een vaste post die in Hilversum woont en die is binnen enkele minuten bij jullie... *einde gesprek* ik dacht dat zal nog wel 10 minuten duren, maar deze man was er echt binnen een paar minuten... en wilde voor ons de deur open doen wat eerst ook nog niet lukte, maar uiteindelijk lukte het wel en konden wij eindelijk na een uur weer verder!! We waren BEVRIJD volgens mij zijn we allebei nog nooit zo blij geweest om een mens te zien...

Ik vroeg aan onze bevrijder waar we wel naar buiten konden, schijnoversteken en daar de trap af... nee weer een schuifdeur zeiden we. We durfden daar bijna niet door we hadden natuurlijk geen zin om weer vast te zitten maar ja er stond wel 24 uur op dus tja toch maar gedaan en na weet ik veel hoeveel trappen naar benenden gerent (omdat Riëtte eerst nog boven bleef staan voor het geval dat) stonden we buiten, Riëtte was ondertussen ook naar beneden gekomen want de deur was al dicht gegaan. Gelukkig stond de buitendeur (ook een schuifdeur)open!!

Nou dat was een heel avontuur... Maar gelukkig konden we er wel om lachen! Ook wel opdat moment alleen het feit dat je niet weet wanneer mensen je komen bevrijden is echt niet leuk.