Zondag 29 maart

Hmm een dagboek bij houden is toch nog best een heel werk…maar ik hou het vol anders weet ik echt niet meer wat er is gebeurd. We maken zoveel mee op één dag! Ik weet nu soms al niet meer wat we hebben gedaan. Jullie willen trouwens dat ik een reisverslag ga maken, ik ga mijn best doen hoor! Ik wil het natuurlijk ook op mijn site zetten, dus tja… en het is leuk voor later. Overigens zet ik hier natuurlijk niet alles in wat ik in mijn dagboek heb geschreven ;) dat is soms ook niet zo relevant voor iedereen dus…

Vandaag was een vrije dag dat is wel lekker even wat voor je zelf even relaxt en genieten van de zondag wel op een andere manier dan ik gewend ben in Nederland.

We zitten nu aan het meer van Galilea dit meer heeft drie namen dus misschien kennen jullie het wel onder een andere naam:
- meer van Galilea
- meer van Genezareth
- meer of zee van Tiberias

We gingen om een uurtje of elf naar het YMCA kapel aan het meer, om hier een kerkdienstje te houden. Vanuit de kapel keek je zo het meer over. Dat was wel bijzonder. De verhalen die Addie vertelde gingen zo ook meer leven. Na de dienst was het tiet voor à bakkie en à plakkie zouden ze in mijn dorp zeggen. Koffie/thee met cake. We zaten heerlijk in de zon en keken wederom uit over het meer. Ik vond het echt geweldig… nou heb ik wel heel veel met water dus misschien dat het daar aan lag. Nadat we verzadigd waren van de lekkernijen gingen we naar het restaurant. Hier konden we kiezen uit schnitzel en Petrusvis, de meeste kozen voor het laatste. We kregen er nog wat lekkere dingetjes bij en patat. Nadat we waren uitgegeten zijn we nog even naar het dorpje geweest, tja het is hier geen zondag en ik wilde ook een aantal kaartjes kopen en vandaag en volgende week zondag zijn de enige vrije dagen dus toch maar even kijken. Bovendien moest ik wel nu de kaarten versturen anders kwamen ze pas aan als ik al thuis was en dat is natuurlijk niet leuk. Met Matty & Joop en Liddy & Cees ben ik even de stad in gegaan. Kaarten hadden we zo gevonden, alleen postzegels moest je bij het postkantoor halen. Daar was een wat ingewikkeld nummertjes systeem, maar gelukkig was er een aardige portier (of zoiets) die ons wel wilde helpen. Wij hadden nummer 52 en nummer 40 was aan de beurt, das nog lang wachten en we hadden niet zoveel tijd :(. We dachten dus dat gaan we nooit redden, over ongeveer 20 minuten zou de bus weg gaan, dus moesten we daar weer zijn. Het ging redelijk snel alleen bij de laatste voor ons ging het heel lang duren. Maar toen waren we toch eindelijk aan de beurt… de mannen waren alvast terug gegaan zo konden zij zeggen dat de bus nog even moest wachten. Het was nog even een gedoe met geld maar uiteindelijk kwam alles goed en zijn we snel naar de bus terug gelopen en precies op tijd kwamen we daar weer aan we hadden zelfs nog één minuut over, hadden we dus niet hoeven te rennen.

Bij het Hotel gingen we heerlijk op het gazon liggen zonnen. Na een tijdje ging ik met Lidy & Jan en Matty & Joop een stuk wandelen naar de stad. We hebben de kaarten gepost, ben benieuwd wanneer ze aan komen? In de stad gingen we even wat drinken op het terras, we konden niet met euro’s betalen dus we hadden bijna moeten afwassen… maar gelukkig konden we wat euro’s ruilen voor sjekkels in de winkel die aan de overkant was.

Toen we bijna bij het hotel waren, kwamen we een vrouw tegen die tegen ons begon te praten en naar een kat wees. Ze zei iets van: “freedom, freedom”. Ik dacht die kat is aangereden en gewond of zo. Maar toen ik hem zag, zag ik dat er een glazen pot om zijn kop zat. Echt heel zielig. Er had waarschijnlijk iets van vis in gezeten? En de kat zal wel gedacht hebben das lekker… Alleen toen kon hij er dus niet meer uit en zat hij met zijn kop klem in een glazen pot. Jan ging kijken en probeerde de pot er af te rukken, maar dat lukte niet. Het beestje raakte wel een beetje in paniek. Jan pakte een steen en probeerde zo het glas stuk te slaan. Dit lukte bij de tweede keer. Die kat nam een SPRONG!!!! En vloog de weg over. KNAL tegen een auto, ik schrok me kapot, ik dacht nu is hij toch nog dood? Maar hij rende weg… we denken dat hij geluk heeft gehad want het glas zat nog wel om zijn nek na die botsing hoorde je het glas breken dus nu was hij weer bevrijd. De vrouw stond al die tijd ook nog te kijken, ze stond daar heel geschokt, ze zal ook wel gedacht hebben, “nu wordt hij nog aangereden”. Ik stelde haar gerust en zei: “he’s free”.
Zo was het maar goed dat we een andere weg waren in geslagen zo heeft Jan weer een kat gered :).

Nou dat was het voor deze dag… morgen is er weer een nieuwe drukke dag.